Nikt z nas nie będzie żył wiecznie. Rodzimy się i umieramy. Im jesteśmy starsi tym szybciej płynie nas czas. W dzieciństwie gdy się bawimy dni mijają błogo acz leniwie. Gdy zaczynamy pracę i zmagamy się z codziennymi obowiązkami tydzień leci za tygodniem i znów mamy nowy rok. Książka Lekcje życia jest o upływającym czasie, o życiu i umieraniu. Dziś więcej o niej napiszę. Zapraszam do dalszego czytania.
Książka podzielona jest na piętnaście lekcji, z których ostatnia została nazwana ostateczną. Przykłady w niej opisane pochodzą z wykładów, rozmów z pacjentami i członkami ich rodzin, które przeprowadzili autorzy. Opiera się na ich pracy z chorującymi i umierającymi.
Autorzy Elisabeth Kubler-Ross i David Kessler zadają sobie, swoim pacjentom i nam czytelnikom różne pytania egzystencjalne, nad którymi z pewnością sami już się zastanawialiśmy. Jednym z nich jest to KIM JESTEM? Czy jest coś co na definiuje? Czy to rodzaj pracy, która wykonujemy a może miejsce zamieszkania czy status społeczny?W życiu podejmujemy się wielu ról jednak to nie one są istota naszego życia.
W książce Lekcje życia poruszane są tekie tematy jak uczucie miłości, związki, utrata bliskich, poczucie winy, strachu i gniewu, upływający czas a także poddanie się, wybaczanie, szczecie. Trudne tematy przeplatają się z tymi lżejszymi. Książka jest niezwykle ciepła. Dająca do myślenia. Nie jest dynamiczna. Czyta się ją powoli, spokojnie w swoim tempie.
Książka Lekcje życia jest bardzo wartościowa lekturą, dzięki której przystaniemy na chwilę. Zastanowimy się nad upływającym czasem i tym kim jesteśmy, kim chcemy być i jak żyć.